List
pasterski Episkopatu Polski
w
sprawie Jubileuszowego Aktu Przyjęcia
Jezusa za Króla i Pana
Drogie Siostry i Drodzy Bracia!
W dzisiejszej
Ewangelii wybrzmiało ważne pytanie Pana Jezusa o naszą wiarę: „Czy (...) Syn
Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? (Łk 18,8). Bez wiary, jak
zaznacza autor Litu do Hebrajczyków, „nie można podobać się Bogu" (11,6). Wcześniej
usłyszeliśmy, że inaczej niż niesprawiedliwy sędzia z przypowieści, Pan Bóg bez
ociągania bierze w obronę tych, którzy dniem i nocą do Niego wołają. Ma więc
sens nasza wytrwała modlitwa. Trzeba więc o łaskę wiary stale prosić, ale też
mężnie wiarę wyznawać i razem z innymi ją manifestować. Światowe Dni Młodzieży
w Krakowie i poprzedzające je Dni Misyjne w diecezjach pokazały, że dzieje się
wówczas zbawienie, doświadczamy obecności i bliskości Boga.
W
nadchodzących dniach szczególnym aktem wiary i modlitwy będzie Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa
za Króla i Pana, którego treść została zatwierdzona przez Konferencję Episkopatu
Polski, a jego uroczysta proklamacja odbędzie się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
w Krakowie-Łagiewnikach 19 listopada br. - w przeddzień uroczystości Jezusa
Chrystusa Króla Wszechświata. Nazajutrz akt ten zostanie odmówiony we
wszystkich świątyniach Kościoła katolickiego w Polsce. Pragniemy, żeby był on
znaczącym krokiem w procesie przywracania Jezusowi należnego Mu miejsca w
naszym życiu osobistym, zawodowym i społecznym. Dlatego zachęcamy do podjęcia
trudu duchowego przygotowania do niego i realizacji płynących z niego zobowiązań.
1.
Prezentacja
wydarzenia i dzieła przyjęcia Jezusa za Pana i Króla
W bulli Misericordiae vultus (nr 5) papież
Franciszek podpowiada, by zamykając Drzwi Święte Nadzwyczajnego Jubileuszu
Miłosierdzia, powierzyć Chrystusowi Panu „życie Kościoła, całej ludzkości i
ogromnego kosmosu, prosząc o wylanie Jego miłosierdzia jak rosy porannej, aby
owocna stała się historia, którą mamy tworzyć w najbliższej przyszłości". W nawiązaniu
do tych słów i w jedności z papieżem chcemy wołać, w uroczystość Chrystusa
Króla Wszechświata i dzień wcześniej w Krakowie-Łagiewnikach: „Chryste Królu, z
ufnością zawierzamy Twemu Miłosierdziu wszystko, co Polskę stanowi. [...] wszystkie
narody świata, a zwłaszcza te, które stały się sprawcami naszego polskiego
krzyża. Spraw, by rozpoznały w Tobie swego prawowitego Pana i Króla, i
wykorzystały czas dany im przez Ojca na dobrowolne poddanie się Twojemu
panowaniu". Jubileuszowy Akt ma też
bardzo czytelne odniesienie do obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski, w formie
wyznania wiary i wyrzeczenia się złego: „Wyznajemy wobec nieba i ziemi, że
Twego królowania nam potrzeba. Wyznajemy, że Ty jeden masz do nas święte i
nigdy nie wygasłe prawa. [...] Wyrzekamy się złego ducha i wszystkich jego
spraw".
Zasadniczym
celem dokonania aktu jest uznanie z wiarą panowania Jezusa, poddanie i
zawierzenie Mu życia osobistego, rodzinnego i narodowego we wszelkich jego
wymiarach i kształtowanie go według Bożego prawa. Jesteśmy bowiem świadkami
wielorakiego pozostawiania Boga na marginesie życia, czy wręcz odchodzenia od
Boga. W naszym życiu ma nieraz miejsce swego rodzaju detronizacja Jezusa,
pozbawianie Go należnego Mu miejsca i czci, możliwości wpływu na nasze życie i
postępowanie. A przecież, „Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię
ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano, istot
niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus
Chrystus jest Panem - ku chwale Boga Ojca" (Flp 2,9-11).
Nie trzeba
więc Chrystusa intronizować w znaczeniu wynoszenia Go na tron i nadawania Mu
władzy ani też ogłaszać Go Królem. On przecież jest Królem królów i Panem panów
na wieki (por. Ap 19,16; 1Tm 6,15n). Natomiast naszym wielkim zadaniem jest
podjęcie dzieła intronizacji Jezusa w znaczeniu uznawania Jego królewskiej
godności i władzy całym życiem i postępowaniem. Parafrazując myśl papieża Piusa
XI z encykliki „Quas Primas", można powiedzieć krótko: trzeba robić wszystko,
by Chrystus panował. Tak określone zadanie domaga się uznania Chrystusa za swego
i naszego Króla, uznania Jego panowania nad nami, czyli dobrowolnego poddania
się Prawu Bożemu, Jego władzy, okazania Mu posłuszeństwa, celem uporządkowania,
ułożenia po Bożemu życia osobistego i społecznego.
Dlatego Jubileuszowy Akt jest nade wszystko aktem
wiary, który potwierdza wybór Chrystusa i obliguje nas do życia na miarę zawartego
z Nim przymierza, jest aktem sprawiedliwości, w znaczeniu oddania Mu tego, co
Jemu należne i aktem posłuszeństwa w odpowiedzi na Jego Miłość. W proklamacji
aktu nie chodzi tylko o jakiś wyraz zewnętrznego uznania Jezusa Królem i Panem,
ale postawę głęboko wewnętrzną, duchową, która ma swoje konsekwencje w życiu i
promieniuje na wszystkie sfery życia, na innych ludzi i owocuje w
społeczeństwie. O to właśnie wołał św. Jan Paweł II w homilii inaugurującej swój
pontyfikat: „Nie lękajcie się. Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Dla Jego
zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych, systemów
politycznych oraz kierunków cywilizacyjnych".
Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i
Pana trzeba zatem widzieć szerzej, jako początek realizacji wielkiego dzieła
otwarcia Jezusowi drzwi: naszych domów i serc, świątyń i miejsc pracy. Chodzi o
dzieło umiłowania Jezusa do końca, oddania Mu życia, zawierzenia Mu siebie,
swej przyszłości i pracy nad sobą, podejmowania posługi miłości miłosiernej ze
względu na Niego oraz realizacji Ewangelii we wszelkich sferach życia, również
społecznej, ekonomicznej i politycznej.
2.
Zaproszenie
do czynnego udziału w wydarzeniu i dziele intronizacji
W trakcie
rozeznawania dążeń tzw. ruchów intronizacyjnych i w ramach wymiany myśli z ich
przedstawicielami okazało się, że wspólny ich cel jest zbieżny z dążeniem wielu
wspólnot i stowarzyszeń Kościoła w Polsce, m.in. środowiska oazowego i
charyzmatycznego. Jest też u podstaw spotkań młodzieży w Lednicy. Oznacza to,
że od wielu lat dojrzewa w naszym Kościele myśl i pragnienie, aby uznać
Chrystusa Panem i Zbawicielem, uznać Go Królem i poddać się Jego Prawu. Dlatego
bez obaw i z ufnością wobec Ducha Świętego, który przemawia wspólnym głosem
ludu Bożego, zwracamy się do wszystkich wiernych z prośbą o zaangażowanie się w
realizację tego dzieła.
U jego
podstaw jest proklamacja Jubileuszowego
Aktu. Do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach zapraszamy
Was wszystkich, także wiernych ze środowisk polonijnych na całym świecie.
Szczególne zaproszenie kierujemy do członków ruchów, wspólnot i stowarzyszeń
kościelnych oraz do polskiej młodzieży. Zapraszamy zwłaszcza Was, którzy pielgrzymujecie
na Lednickie Pola, którzy braliście udział w Światowych Dniach Młodzieży w
Krakowie i którzy z różnych powodów zostaliście w domu. Zostawcie „kanapę" i
ruszcie w drogę, zabierając z sobą cały entuzjazm wiary. Bądźcie otwarci na
prośby i sugestie Waszych duszpasterzy. Potrzebujemy w Łagiewnikach młodych
siewców nadziei. Realizacja dzieła intronizacji, czyli wywyższenia Jezusa w
naszym życiu osobistym, rodzinnym, kościelnym i narodowym, nie będzie bowiem
czymś łatwym i dlatego wydarzenie w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia musi być
jak mocne uderzenie w dzwon, byśmy się obudzili i z radością podjęli trudne
zadanie, przekonani o jego nieodzowności.
Uroczystość
rozpocznie się 19 listopada br., o godz. 10.00. Jej kulminacyjnym punktem będzie
liturgia Mszy św. o godz. 12.00. Jubileuszowy
Akt będzie proklamowany przed Panem
Jezusem wystawionym w Najświętszym Sakramencie. Ci z nas, którzy nie wybiorą
się do Łagiewnik, będą mogli śledzić to ważne wydarzenie w mediach.
Natomiast
w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, we wszystkich świątyniach
Kościoła katolickiego w Polsce, każdy będzie mógł osobiście i razem z
domownikami, we wspólnocie zgromadzenia liturgicznego, dokonać aktu przyjęcia Jezusa
za Króla i Pana. Oczywiście owocność naszego włączenia się w Jubileuszowy Akt będzie zależała od
wcześniejszego przygotowania swego wnętrza i zaangażowania, od obudzenia naszej
wiary.
Dlatego
trzeba, byśmy wszyscy od zaraz podjęli trud duchowego przygotowania. Nie można
bowiem sprowadzić Jubileuszowego Aktu
tylko do wypowiedzenia formuły słownej. Trzeba treść Aktu poznać, w sercu rozważyć i przyjąć. By zaś dobrze zaowocował w
naszym życiu, należy zadbać o stan łaski uświęcającej, a więc o serce czyste,
pojednane z Bogiem i z bliźnimi. Konieczny jest wysiłek ożywienia osobistej
więzi z Jezusem, by mógł działać i zaprowadzać Swe Królestwo w poszczególnych
wymiarach naszego życia. Stąd też, pierwszym nakazem chwili jest modlitwa do
Ducha Świętego, ponieważ bez Jego pomocy nikt nie jest w stanie wyznać, iż „Panem
jest Jezus" (1Kor 12,3).
Już
dzisiaj bardzo prosimy, aby proklamację Jubileuszowego
Aktu poprzedziła nowenna, odmawiana w naszych świątyniach, klasztorach i
seminariach. Odmawiajmy również w naszych domach „Modlitwę do Jezusa, naszego
Króla i Pana", którą dołączamy do tego listu.
Na czas
przygotowań do Jubileuszowego Aktu
Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana udzielamy wszystkim pasterskiego
błogosławieństwa.
Podpisali: Pasterze Kościoła
katolickiego w Polsce
obecni na 374. Zebraniu Plenarnym
Konferencji Episkopatu Polski w
Warszawie
w dniu 5 października 2016 r.